امکان سنجی اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

مقدمه: نظر به الزام قانونی و اهمیت اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد و اهمیت بخش سلامت در نظام اقتصادی کشور، پژوهش حاضر به امکان سنجی اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز می پردازد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر پژوهش های میدانی و پرسش نامه ای بر مبنای الگوی شه است. به طوری که افزون بر سه بُعد توانایی، اختیار و پذیرش، صرفه اقتصادی نیز به عنوان متغیر تأثیرگذار به الگو اضافه شد. نمونه پژوهش شامل 210 نفر از سه گروه مدیران ارشد و معاونین، مدیر مالی و رؤسای حسابداری و کارشناسان مالی و بودجه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز است. به منظور بررسی سؤال های پژوهش، آزمون های آماری t یک نمونه ای، تحلیل واریانس و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزارهای excel نسخه 2010 و spss نسخه 18 انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه پاسخ دهندگان، با وجود پذیرش مناسب و اعتقاد به صرفه اقتصادی اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد، ابعاد توانایی و اختیار در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز وجود ندارد. افزون براین، کلیه پاسخ دهندگان معتقدند اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد با صرفه اقتصادی همراه است. هم چنین، مدیر مالی و رؤسای حسابداری نسبت به سایر گروه ها، پذیرش سیاسی و مدیریتی بیشتری داشتند اما در بقیه موارد، همه گروه های پاسخ دهنده تقریباً اتفاق نظر داشتند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که به طور کلی در زمان انجام پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز بستر مناسب برای اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد وجود ندارد.   واژه های کلیدی: بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد، الگوی شه، صرفه اقتصادی.